Categorie Duurzaamheid
Vanuit het hygiëneprotocol van het ziekenhuis was ik ook thuis erg verknocht geraakt aan handalcohol. Gelukkig leer je met kinderen al snel dat niet steriel over het algemeen ook schoon genoeg is. Voor een groot deel komt het dus neer op bewustwording, het kiezen van de juiste producten en weten wat de mogelijke alternatieven zijn.
Een snelle rekensom maakt duidelijk dat de laagste score 1,2 aardbol zou zijn, hetgeen een heel frustrerend vooruitzicht is. Het betekent dat we in het westen niet in staat zijn om bovenmatig veel grondstoffen op te souperen, behalve wanneer we allemaal in een zelfvoorzienend tiny house met moestuin gaan leven. Owja, dat was ook precies het nieuws, dat als we zo doorgaan, we sowieso niet genoeg ruimte hebben. Nu maar hopen dat alle campagnes voor meer leraren aanslaan, zodat een legertje Boyan Slats’ opgeleid kan worden om deze problemen op te lossen.
Afgelopen weekend was het weer tijd voor de landelijke tuinvogeltelling. Leuk staaltje statistiek in je achtertuin. Al laat een snelle blik op de resultaten ook weer zien hoe lastig dat is. Een van de overburen, weliswaar aan het water, maar toch in het centrum van de stad, zou in een half uur tijd 107 vogels hebben geteld.
Mijn oma vroeg, na afloop van een feestje, wie de halve ui mee naar huis wilde nemen, omdat zij die in haar eentje toch niet op ging eten. En iedereen reageerde met, “ja hoor oma, een halve ui kan je nu toch nog wel weggooien!” Dat is dus een praktisch voorbeeld van de generatiekloof en allicht een gemis in onze opvoeding.
Per toeval ontdekte ik het plantenasiel. En bij nader inzien past het wel in de lijn der verwachting van ons impulsief koopgedrag en het vervolgens net zo vlot afdanken van wat bij nader inzien toch niet helemaal onze smaak is. Zo kan je naast kleren en spullen, zelfs planten een goede tweede kans bieden.
Het heeft vast niet je favoriete geur of smaak, maar toch ben je intensief gebruiker. Het is bijvoorbeeld te vinden in wasmiddel, cornflakes, chips, diesel, waxinelichtjes, biobrandstof, tandpasta, koekjes, halvarine en ga zo nog maar even door.
Planten zijn weer helemaal hip. Gewoon om de eigenschappen die ze hebben, namelijk fotosynthese. Naar aanleiding van een Nasa rapport, of waarschijnlijk ook door marktwerking, worden er nu overal lijsten gepubliceerd met anti-snurk ananas of platen van plantjes die je opvrolijken.
Als er nu ergens redelijk eenvoudig bespaard kan worden op stikstofuitstoot en andere overlast, dan is het in Zandvoort. Maar daar is geen denken aan, want het levert geld op en iedereen lijkt groot fan van onze Nederlandse F1 held. Misschien kunnen de boeren in de strijd tegen hun wegbezuiniging bij wijze van ludieke actie het circuit bezetten. Dat is pas een gepaste schreeuw om aandacht!
In de zomer zitten de lindes vol bladluis, die zich te goed doen aan het suikerwater uit de boom. Wel begrijpelijk dus, dat onze tortels elk jaar weer proberen te nestelen in deze boom. Een huis in een snoepwinkel, wie wil dat nu niet.
De beste investering zijn misschien toch de zonnecollectoren. Aangezien ons korte termijn brein graag snel resultaat en beloningen wil. Iedere dag kan je zien hoeveel de zon schijnt en wat het je allemaal oplevert. De lol is nog het grootst wanneer je een analoge meter hebt, voor je het weet levert de zon je zoveel energie dat je meterstanden door de nul teruglopen! Endorfine rush gegarandeerd.
Het mag dan ‘augmented reality’ heten, de mensen die eraan meedoen, zijn met hun hersenactiviteit mijlen ver verwijderd van de realiteit om hen heen. Typisch menselijk ook, om niet de tijd te nemen om te ontdekken wat er in werkelijkheid om je heen leeft. Maar een virtueel filter te gebruiken, zodat je zeker weet dat je veel verrassends en onalledaags gaat meemaken.
Wat me opvalt is dat maar zo’n 30% van de afnemers vrouw is. Dat had ik eigenlijk niet verwacht. Een wormenhotel leek me vooral een kneuterig duurzaam programma voor in huis, terwijl mannen in mijn beleving meer voor Tesla-achtige projecten gaan.
Wanneer je de hoeveelheden voedingsstoffen en water bekijkt die nodig zijn om een kilo oesterzwammen te kweken, in vergelijking met kip, varken of koe, sta je versteld. Het geeft maar weer eens aan hoe veeleisend en inefficiënt ons dieet eigenlijk is.
De varkensbaron is blijkbaar ook onderdeel van de veehouderij. Dat is zo’n beetje het type wat we in de randstad een huisjesmelker noemen, maar dan voor dieren.
Wat een verademing moet het zijn om, weliswaar in het relatief klein, je ideeën werkelijk tot uitvoering te kunnen brengen. En dan maar hopen dat je collega grijze muizen je voorbeeld volgen. Dat je op die manier door concrete acties met ‘Henk en Ingrid’ samen, je idealen kunt realiseren. Men neme een glaasje water met zelfgeteeld muntblaadje om op dit heugelijke feit te toasten.
Dieren blijven onverminderd nieuwsgierig en enthousiast, ongeacht hun steeds verder veranderende habitat. Ze maken door ons toedoen de gekste dingen mee. Van McFlurry-egel tot CERN-marter, ze bestaan allemaal. Op de een of andere manier ziet het er soms nog grappig uit of lijken de verhalen te hilarisch om waar te zijn. Maar uiteindelijk is het allemaal even tragisch.
Bij iedere wasbeurt komen honderdduizenden (!!) microvezels vrij uit onze kleding en spoelen zo het grondwater in. Onderzoek wees uit dat 85% van het afval dat aan verschillende kustlijnen over de wereld werd aangetroffen, uit deze microvezels bestaat. We maken dus ontzettende misbaar over een relatief klein deel van de vervuiling die we veroorzaken, omdat we het overgrote deel domweg niet zien!
De wormen leven in een all inclusive hotel, waarvan het buffet 24/7 open is met regelmatige aanvulling van een wisselend assortiment. Voor ieder die enthousiast geworden is over dit project of ook geen fatsoenlijk alternatief heeft voor zijn gft afval, kom gerust een startpakket wormen halen!
Iemand moet duidelijk zien te maken dat de klimaatplannen van de overheid niet serieus genoeg zijn. Want wanneer alleen particuliere initiatieven op touw worden gezet en wetenschappers hun kennis delen, komt de boodschap blijkbaar niet over. De demonstrerende jongeren nemen wel hun verantwoordelijkheid.
De Ocean Cleanup slaat twee vliegen in één klap; bewustwording door harde cijfers en sympathie door er iets aan te doen. Helemaal volgens het stramien van het anthropocene denken.
Is slavernij iets uit het verleden en moeten we er daarom niet in een traditie aan vasthouden? Of is het nog actueel en moeten we er dus iets tegen doen? Want zolang het merendeel van onze zoetigheid is verkregen over de ruggen van miljoenen kinderen, kunnen we dáár beter onze energie in steken.
Heerlijk vinden we het, zo’n indian summer. Als je niet beter wist of je alleen druk maakte om je eigen bestaan, zou je nog blij zijn met de opwarming van de aarde.
Een nieuw wapen in de gezamenlijke verduurzaming van onze maatschappij is een website als collaction.org. Een platform voor collectieve acties, waarop iemand een duurzaam doel met tijdspad kan posten, waaraan mensen zich vervolgens kunnen committeren. Door de competitievorm, waarbij je samen een doel nastreeft kan je meer uithoudingsvermogen en impact hebben, dan wanneer je in je eentje zoiets oppikt.
Zowel ons reflectieve als automatische besluitvormingssysteem zijn van belang bij de keuze van voeding. De klassieke schijf van vijf is bijvoorbeeld al wat aangepast, maar vlees is nog steeds een belangrijk onderdeel. Daarbij wordt duurzaamheid als een optie gepresenteerd, niet als uitgangspunt.
Duurzaam smartphone gebruik, bestaat dat? Het is even zoeken, maar het beste alternatief is de Fairphone. Een modulair opgebouwd apparaat, dat je als gebruiker zelf kunt onderhouden. Het toestel wordt gemaakt met eerlijke materialen en onder goede arbeidsomstandigheden.